Niets is zo betrekkelijk als wetenschap binnen alle vormen van gezondheidszorg.
Gedegen kennis van hoe een lichaam is opgebouwd (anatomie) en hoe het functioneert (fysiologie) vormt de absolute voorwaarde om effectief en veilig te behandelen.
Zowel anatomie als fysiologie dienen de wetenschappelijke pijlers te vormen voor iedereen die zich met gezondheidszorg bezighoudt.

Aanwijzingen die leiden tot diepgaand inzicht in de genezing van het lichaam, liggen in het lichaam zelf verscholen. In de loop van de geschiedenis heeft het bestuderen van anatomie duizenden van dergelijke aanwijzingen opgeleverd.
Bijna alle medische ontdekkingen en ontwikkelingen van de afgelopen decennia zijn tot op zekere hoogte te danken aan anatomisch onderzoek. Dat geldt ook voor de ontdekkingen en ontwikkelingen die nog zullen volgen.
Toch wordt anatomie in hoofdzaak bestudeerd als dode materie terwijl het één continue levend en daarmee bewegend mechanisme vormt.

“ Osteopathy is anatomy, anatomy, and once again anatomy “

“Osteopathie is anatomie, anatomie en nogmaals anatomie”

Anatomie dient niet alleen grondig bestudeert te worden, maar men moet ook proberen te begrijpen hoe deze tot stand komt en hoe de anatomie als één mechanisme in stand blijft.
Kortom : in werkelijkheid (in vivo) is anatomie onlosmakelijk verbonden met fysiologie. Zonder anatomie is er géén fysiologie en zonder fysiologie is er géén anatomie.
Een levend lichaam drukt permanent haar functioneren uit.
Osteopathie is juist gebaseerd op de studie van de wetenschappen anatomie en fysiologie als één mechanisme.